Klasyka we wnętrzu i historia - Sztukaterie

Dodane: 11-09-2016 14:44
Klasyka we wnętrzu i historia - Sztukaterie listwy ozdobne
zymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. ?powrót do źródeł? (klasycznych) pojawił się już w renesansie ? jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Klasycyzm jako styl panował w epoce oświecenia. Najpełniejszy rozkwit klasycyzmu nastąpił w I poł. XVIII wieku. W dziedzinie literatury swoisty kres klasycyzmu przyniosła walka klasyków z romantykami. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/KlasycyzmCzy łatwo zastosować sztukaterię w swoim domu? Sztukateria to nietypowy rodzaj dekoracji wnętrz we współczesnych pomieszczeniach mieszkalnych czy też biurach. Nie ma wątpliwości, że lata swojej świetności ma już dawno za sobą, co nie zmienia jednak faktu, że nadal sporo osób decyduje się na wykorzystanie tej techniki w swoim mieszkaniu. Zasadniczo, sztukateria to odlewy montowane na ścianach czy suficie, których zadaniem jest oczywiście udekorowanie przestrzeni mieszkalnej. W każdej aglomeracji miejskiej znajdziemy co najmniej kilka firm specjalizujących się w tej dziedzinie, więc nie powinniśmy mieć z tym problemu, jeśli zdecydujemy się na taki zabieg w swoim domu. Wystarczy tylko skorzystać z wyszukiwarki internetowej. Lekcja historii - cechy klasycyzmustosowanie porządków architektury antycznej projektowanie ulic, dzielnic, miast w nowym stylu wzorowanie się na starożytnych budowlach greckich i rzymskich oraz na niektórych budowlach odrodzenia; kopiowanie elementów architektury starożytnej; budowle wznoszone na planie zwartym, koła lub prostokąta; stosowanie kolumnad i kolumnowych portyków ze zwieńczeniem w kształcie tympanonu; pilastrów, dużych okien; tympanon przeważnie dekorowany płaskorzeźbą; dążenie do uzyskania efektu harmonii, zrównoważonej kompozycji, stosowanie symetrii; w opozycji do baroku przeważają fasady o liniach prostych bez wygięć i skrętów; oszczędne stosowanie zdobnictwa; jeżeli się pojawiają, są to uskrzydlone postacie lwów z ludzkimi głowami, orły, wieńce, wazony, girlandy z róż, kokardy, hełmy, tarcze, skrzyżowane sztandary nawiązujące do tradycji cesarstwa rzymskiego; rozwój budownictwa użyteczności publicznej, takiego jak: urzędy, teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea; pałace ? duże, niskie, wydłużone, na planie prostokąta z wysuniętą częścią środkową ozdobioną portykiem; we wnętrzach wielkie, podłużne, jasne sale, chętnie malowane na biało, płaskie sufity; okna duże, kwadratowe; kościoły ? często budowane na planie koła i prostokątu, przykryte kopułą.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Architektura_klasycystyczna